Ο Βουδισμός του Νίτσιρεν θεωρείται επαναστατικός, διότι σε καμία άλλη βουδιστική διδασκαλία δεν διδάσκει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ικανοί να επιτύχουν τη φώτιση του Βούδα κατά τη διάρκεια αυτής της ζωής και έχοντας την παρούσα μορφή τους.
| Το Γκοχόνζον είναι ένα ειλητάριο με κινεζικούς και σανσκριτικούς χαρακτήρες, το οποίο βοηθά τους ασκουμένους στον Βουδισμό του Νίτσιρεν στη διαδικασία να αντιληφθούν και να φανερώσουν στη ζωή τους την κατάσταση της φώτισης του Βούδα μέσα από την καθημερινότητά τους.
Ο Νίτσιρεν χάραξε το Γκοχόνζον, για να λειτουργήσει ως ένα μέσο απεικόνισης αυτής της εξαιρετικής κατάστασης ζωής, χρησιμοποιώντας μια σκηνή από τη Σούτρα του Λωτού, τη γνωστή Τελετή στον Αέρα. Στην Τελετή στον Αέρα, μια κολοσσιαία στούπα κοσμημένη με πολύτιμα πετράδια και διάφορα πολύτιμα αντικείμενα ξεπρόβαλε από τη γη. Οι Βούδες και άλλα όντα από κάθε περιοχή του σύμπαντος συγκεντρώθηκαν, για ν’ ακούσουν το κήρυγμα του Βούδα για τον Νόμο.
Κάτω από το κέντρο του Γκοχόνζον είναι γραμμένο το Ναμ μιόχο ρένγκε κιο και στα δύο πλαϊνά είναι χαραγμένο το όνομα καθενός από τους Βούδες, τους μποντισάτβα και τα ζωντανά όντα που αντιστοιχούν με διάφορες εσωτερικές καταστάσεις της ζωής, τις γνωστές με την ονομασία Δέκα Κόσμοι. Η αναφορά αυτών των ονομάτων στο Γκοχόνζον σημαίνει ότι όλα τα ζωντανά όντα μπορούν να αποκαλύψουν την εγγενή φωτισμένη φύση τους, όταν τα φωταγωγεί το Ναμ μιόχο ρένγκε κιο ή η ύπαρξη της σοφίας και της ευσπλαχνίας του αιώνιου Βούδα.
Η ιαπωνική λέξη «Γκοχόνζον» σημαίνει αντικείμενο αφοσίωσης. Όλοι οι ασκούμενοι στον Βουδισμό του Νίτσιρεν έχουν στο σπίτι τους από έναν βωμό, όπου φυλάσσουν το Γκοχόνζον. Η καθημερινή άσκησή τους, που περιλαμβάνει τον ψαλμό Ναμ μιόχο ρένγκε κιο και την απαγγελία αποσπασμάτων από τη Σούτρα του Λωτού, με το βλέμμα στραμμένο στο Γκοχόνζον, είναι μια πράξη επιβεβαίωσης και σεβασμού τόσο προς την αξιοπρέπεια της δικής τους ζωής όσο και προς την αξιοπρέπεια του συνόλου της ζωής.
Όταν κάποιος ψάλλει Ναμ μιόχο ρένγκε κιο μπροστά στο Γκοχόνζον, ενεργοποιείται η φύση του Βούδα που είναι εγγενής στη ζωή του. Κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας, ο άνθρωπος νιώθει ότι αναβλύζει από μέσα του σοφία, θάρρος, ευσπλαχνία και ζωτική δύναμη, ότι ενδυναμώνεται για να ξεπεράσει τις ποικίλες προκλήσεις της καθημερινότητας και ότι η ζωή του λάμπει αστραφτερά, σε όποια κατάσταση κι αν ήδη βρίσκεται.
Κατά μία έννοια, το Γκοχόνζον είναι μια προεικόνιση των απεριόριστων δυνατοτήτων της εσωτερικής ζωής μας. Δεν αναπαριστά κάτι που μας λείπει ή κάτι που θα μας προσφέρει μια πηγή έξω από τον εαυτό μας.
Επίσης το Γκοχόνζον θεωρείται μια έκφραση του κόσμου όπως θα έπρεπε να είναι, δηλαδή ένα μέρος όπου όλα τα προβλήματα αυτής της ταραγμένης εποχής θα έχουν ξεπεραστεί.
Μια ιδιαίτερης σημασίας στιγμή, κατά τη διάρκεια της Τελετής στον Αέρα, όπως περιγράφεται στη Σούτρα του Λωτού, ήταν η αιφνίδια άφιξη των πολυάριθμων μποντισάτβα της γης. Αυτά τα όντα, τα παρόμοια με τον Βούδα, ήταν μαθητές του Βούδα οι οποίοι υποσχέθηκαν ότι, μετά τον θάνατο του δασκάλου τους, θα διαφυλάξουν και θα τηρήσουν τις διδασκαλίες του, ότι θα μεταμορφώσουν την εποχή που θα πλήττεται από δεινά και συγκρούσεις, και ότι θα φέρουν την ευτυχία σε όλους τους ανθρώπους.
Σε βαθύτερο επίπεδο, όπως δίδαξε ο Νίτσιρεν, όταν κάποιος ψάλλει Ναμ μιόχο ρένγκε κιο, σημαίνει ότι αφυπνίζει στη ζωή του την αποστολή των μποντισάτβα της γης.
Με αυτόν τον τρόπο, τα μέλη της Σόκα Γκάκκαϊ, αφού παρέλαβαν την πνευματική κληρονομιά του Σακιαμούνι και του Νίτσιρεν, προκειμένου να εδραιώσουν έναν κόσμο ειρήνης και ευτυχίας για όλους τους ανθρώπους, πασχίζουν να φανερώσουν τη δική τους φώτιση του Βούδα, βιώνοντας την καθημερινή πραγματικότητα της ζωής τους και βοηθώντας τους άλλους να επιτύχουν το ίδιο.
Ο ψαλμός μπροστά στο Γκοχόνζον ενσωματώνει την αρχή «των τριών χιλιάδων βασιλείων σε μία και μοναδική στιγμή της ζωής».