Ο τρίτος πρόεδρος της Σόκα Γκάκκαϊ, ο Νταϊσάκου Ικέντα (1928-2023), είναι βουδιστής φιλόσοφος, ειρηνοποιός, εκπαιδευτικός, συγγραφέας και ποιητής. Είναι ο ιδρυτής πρόεδρος της Διεθνούς Σόκα Γκάκκαϊ (Soka Gakkai International, SGI).
Ο Ικέντα γεννήθηκε στο Τόκιο της Ιαπωνίας, στις 2 Ιανουαρίου 1928. Οι γονείς του ήταν καλλιεργητές φυκιών και εκείνος ήταν το πέμπτο από τα οκτώ παιδιά τους. Ο όλεθρος και ο αδικαιολόγητος εκφοβισμός, που βίωσε ως έφηβος κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, γέννησαν μέσα του ένα ισόβιο πάθος για τον αγώνα υπέρ της ειρήνης.
Το 1947, σε ηλικία 19 χρονών, γνώρισε τον Τζόσεϊ Τόντα (1900-1958), ο οποίος ήταν εκπαιδευτικός και ηγετικό στέλεχος της Σόκα Γκάκκαϊ. Ο Ικέντα βρήκε στον Τόντα τον ανοιχτό και ακέραιο χαρακτήρα ενός άντρα με ακλόνητη πίστη, που είχε το χάρισμα να εξηγεί τις βαθιές βουδιστικές έννοιες με λογικούς και κατανοητούς όρους. Αποφασισμένος να ασπαστεί την άσκηση του Βουδισμού του Νίτσιρεν Νταϊσόνιν, δέχτηκε τον Τόντα ως μέντορα στη ζωή του.
Μετέπειτα, ο Ικέντα εργάστηκε στην εταιρεία του Τόντα και με τη δική του καθοδήγηση κατάφερε να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του.
Ανάπτυξη
Δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Τόντα, τον Μάιο του 1960, ο Ικέντα διαδέχτηκε τον μέντορά του και έγινε ο τρίτος πρόεδρος της Σόκα Γκάκκαϊ, σε ηλικία 32 χρονών. Χάρη στις ηγετικές ικανότητές του, ξεκίνησε για την οργάνωση μια εποχή καινοτομιών και ανάπτυξης. Ο Ικέντα δραστηριοποιήθηκε ενεργά στον πολιτιστικό και στον εκπαιδευτικό τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης με αφοσίωση ανέλαβε να εκπληρώσει το όνειρο του Τόντα και, βασισμένος στα βουδιστικά ιδανικά, ανέπτυξε πρωτοβουλίες για ειρηνευτικά, πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ζητήματα.
Το 1975 ιδρύθηκε η Διεθνής Σόκα Γκάκκαϊ (SGI) ως ένα παγκόσμιο δίκτυο ανεξάρτητων οργανώσεων της Σόκα Γκάκκαϊ σε όλη την υφήλιο και ο Ικέντα έγινε ο πρόεδρός της.
Η ίδρυση του εκπαιδευτικού συστήματος Σόκα
Ο Ικέντα ίδρυσε το εκπαιδευτικό σύστημα της Σόκα (δημιουργία αξιών), το οποίο εφαρμόζει την εκπαιδευτική προσέγγιση του πρώτου πρόεδρου της Σόκα Γκάκκαϊ Τσουνεσαμπούρο Μακιγκούτσι και του δεύτερου προέδρου Τζόσεϊ Τόντα. Πρόκειται για ένα μη δογματικό σύστημα που έχει ως βασικό ιδανικό να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα κάθε μαθητή ξεχωριστά και να καλλιεργεί το ήθος της ειρήνης, την κοινωνική συνεισφορά και την επίγνωση της παγκοσμιότητας. Καλύπτει όλα τα επίπεδα της βασικής μόρφωσης, από το νηπιαγωγείο ως την τελευταία τάξη του λυκείου, και περιλαμβάνει το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, στην Ιαπωνία, και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στις Η.Π.Α.
Διάλογος: Το θεμέλιο της ειρήνης
Ο Ικέντα, θεωρώντας ότι ο διάλογος είναι το θεμέλιο της ειρήνης, επιδίωξε να συζητήσει με πολυάριθμους ηγέτες, λογίους και ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων, για θέματα που σχετίζονταν με την ειρήνη, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση. Στην προσπάθεια να προωθήσει το όραμά του και να ενθαρρύνει τον διάλογο, την αλληλεγγύη και την ειρήνη, ίδρυσε πολλά ανεξάρτητα μη κερδοσκοπικά ερευνητικά ινστιτούτα, τα οποία δραστηριοποιούνται στη διαπολιτισμική και διεπιστημονική συνεργασία σε ποικίλους τομείς. Η Ένωση Συναυλιών Μιν-Ον και το Μουσείο Καλών Τεχνών Φούτζι (Τόκιο) προάγουν μέσω της τέχνης την αμοιβαία κατανόηση και τη φιλική διάθεση ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες.
Η ειρήνη μέσω της εσωτερικής μεταμόρφωσης
Τόσο στον πυρήνα του Βουδισμού όσο και στο επίκεντρο των σκέψεων του Ικέντα βρίσκεται η θεμελιώδης αξιοπρέπεια της ζωής. Ο ίδιος πρεσβεύει ότι αυτή η αξία αποτελεί το κλειδί για τη διαρκή ειρήνη και την ευτυχία των ανθρώπων. Επίσης, κατά την άποψή του, η παγκόσμια ειρήνη εξαρτάται σε υπέρτατο βαθμό από την αυτοελεγχόμενη μεταμόρφωση στη ζωή ενός ατόμου και σε πολύ χαμηλότερο βαθμό εξαρτάται από μεμονωμένες κοινωνικές ή διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Στο παρακάτω απόσπασμα από το έργο του TheHumanRevolution (Η ανθρώπινη επανάσταση), ο Ικέντα εκφράζει αυτή την ιδέα με σαφήνεια: «Η μεγάλη ανθρώπινη επανάσταση, την οποία κάνει ένα και μόνο άτομο, θα βοηθήσει στην επίτευξη μιας αλλαγής στο πεπρωμένο ενός έθνους και, επιπλέον, θα καταστήσει εφικτή μια αλλαγή στο πεπρωμένο όλης της ανθρωπότητας».
